Op 04 maart 2016 zagen we Reject The Sickness op het podium van de Kinky Start te Gent. Op tijd startten ze met hun show, welke naar horen veelbelovend was. De setlist bestond voornamelijk uit songs van het album Chains Of Solitude. Van zowel hun demo-cd als mini-album Bloodstained Eyes werd één nummer gespeeld. Het publiek was enthousiast en de interne feedback luidde als volgt: ‘Ze klonken goed als ik het opzocht maar ze zijn beter dan verwacht’. Eerlijkheidshalve gebiedt het me te zeggen dat de muziek live beter doorstroomt dan als je oren het digitale werk horen. Opvallend aan het optreden was dat de mannen hun plaats zochten, letterlijk. Het podium was kleiner dan ze gewoon zijn maar dit gaf hen geen ontmoediging om er alles uit te zwieren wat ze in zich hebben!
Het vijfkoppig muzikanten-tal is een fusie van Gentse en Torhoutse testosteron. De bandnaam staat voor het verwerpen of afkeuren van ‘een ziekte’. De zanger Guy Vercruysse wist me te zeggen dat hun teksten geïnspireerd zijn op werkervaringen, namelijk als sociaal werker binnen de bijzondere jeugdzorg. De fictieve situaties beschreven in zijn teksten geven mee dat misbruik, verwaarlozing of moeilijke opvoedingssituaties een groot effect hebben binnen het functioneren in de maatschappij en de ontwikkeling van het individu. Dit uit zich in emotionele en gedragsproblemen, welke duidelijk voelbaar zijn. Het album is opgenomen in hun eigen studio – zo wisten ze op hun tempo met vallen en opstaan het album klaar te stomen voor de release.
Weetje: Brother from the same mother zijn de bassist en gitarist!
Natuurlijk staan de muzikale talenten op de top van deze review-piramide dus laat ik hun debuutalbum Chains Of Solitude in de kijker zetten. Het genre kan je omschrijven als progressieve/melodische metal met metalcore- en deathinvloeden. In dit album lijkt de metalcore sterker dan ‘een invloed’ aanwezig te zijn. De intro bestaat uit het gebruik van een vrouwelijke pratende stem met zachte achtergrondgeluiden. De mannen vliegen nadien meteen in gang. De stem van Guy wordt op een zodanige manier gebruikt dat het heel duister en sterk naar voor komt. Enkele songs lijken in elkaar over te vloeien en dat lijkt zo bedoeld te zijn: het album is één groot verhaal en dat wordt zo aangebracht. Met Alone brengt de band een rustiger nummer. Het melodische staat centraal en het is een ideaal nummer om terug op adem te komen voor de nog komende stevige nummers. De instrumenten zijn goed op elkaar afgestemd, met andere woorden klinkt het als een goed samenwerkend staaltje muzikanten. Doorheen zo goed als alle songs zijn de snelle riffs, harde melodieën en luide stem een vaste aanwezigheid.
Release date: 13 november 2015
Label: Mighty Music
Tracklist:
01. Intro (01:15)
02. Chains Of Solitude (02:53)
03. My Agony (03:43)
04. Only Darkness Is Real (03:41)
05. Depravity (04:34)
06. Psychopath (03:37)
07. Alone (02:09)
08. Heaven Turns Black (04:07)
09. Hopeless (05:08)
10. Seedless (04:04)
11. The Fire’s Burning (05:03)
